Wtulam się w moje dwa szkraby. Zachwycam nimi. Dziś absolutnie zachwyca mnie wszystko. Widzę ich nieskończoną doskonałość, w której mieszczą się przeróżne cechy i zachowania. Niektóre śmieszne, niektóre trudne, inne urocze i miłe. Współtworzą każdego osobno, nadają rys i charakter. Czuję ogromną miłość i tkliwość. I ten zachwyt. Słyszę dwa miarowe oddechy. Czuję ciepło rączek,… Czytaj dalej »
Przedsenna pustka w mojej głowie bywa zastanawiająca. Wpatruję się w biały ekran i przeglądam pospiesznie katalogi i pliki umysłu, ale one również okazują się białe i czyste. Nie zmącone żadną myślą, refleksją ani anegdotą. Nie tknięte wnioskami czy zdaniem w temacie. Nie liźnięte tematem. Przede mną otwiera się jedynie wielka i pusta przestrzeń, w której… Czytaj dalej »
Rysuję palcem po stole. Kółka, zakrętasy, wywijki. Świat w tym czasie pędzi jakby miał się spóźnić na pociąg lub najważniejsze zebranie świata. Za oknem przemykają dni usadowione wygodnie na miotłach i miesiące uczepione skrzydeł samolotu jak klamerki do przytrzymywania prania. W moich kółkach i zakrętasach przeglądają się myśli. Leniwie snują się pomiędzy głową a stołem.… Czytaj dalej »
Zatrzymałam się wpół grudnia, zawisłam pomiędzy chorobą już przeszłą a świętami nienadeszłymi. Krótkie dni, wywrócone na ciemną stronę wiszą na sznurku. Trzepoce nimi wiatr jakby wygrywał zimową pieśń. Dużo w niej chłodu i chrzęstu śniegu pod butami. Światło ulicznych latarń mamrocze i szepce wzdłuż jezdni. Chodnikowe płyty przywarły do siebie ciasno, jakby chciały się wzajemnie… Czytaj dalej »
W ostatnich dniach osuwam się w ciemność snu w tym czasie, kiedy w planach mam jeszcze kawałek wieczoru dla siebie. Na tyle długo jednak kołyszę się, śpiewam kołysanki, tulę synka, udaję, że zasypiam, że ostatecznie wpadam w sen prawdziwy i głęboki, z którego nie mam już potem sił się podźwignąć, nawet jeśli na chwilę się… Czytaj dalej »
Dziś senność stuka do mojej głowy. Kładzie się ciężarem na powiekach, spowalnia oddech i myśli, obezwładnia ciało. Trochę bym chciała coś porobić, popisać, może coś przeczytać, a zarazem mam ogromną ochotę poddać się ogarniającej mnie senności i odpłynąć gdzieś hen, w krainy odpoczynku. Może dziś zawędruję w świat równoległy pełen kwitnących drzew jabłoni, śliw i… Czytaj dalej »
Czasem mam tyle do opowiedzenia, że milknę. Zatyka mnie natłok myśli, wrażeń i słów. Kotłują mi się, na czubku głowy, pod samą czaszką, ale nie sposób ich w tej kotłowaninie wyłapać, ułożyć i wypowiedzieć. Kłębią się, przepychają, może nawet gryzą, walcząc o pierwszeństwo wyjścia, przez co stają się splątaną masą zębów, krzyków, urywków i fragmentów.… Czytaj dalej »
Tego jeszcze świat nie widział, bym na tak długo zniknęła ze snuja. Przez okrągły tydzień nie nadawałam tu moich myśli ani fantazji, ani nawet całkiem bezsensownych śmichów-chichów. Trochę mi z tym dziwnie i nieswojo, ale zarazem czuję, że to jest całkiem w porządku. Tak też może być, że znikam z bloga, choć generalnie, to ja… Czytaj dalej »